نوع و علل وقوع اشتباهات دارویی از دیدگاه پرستاران

چکیده   زمینه و هدف: دارو دادن به بیمار، از مهمترین جنبه های حرفه پرستاری است. این مطالعه با هدف تعیین نوع و علل وقوع اشتباهات دارویی از دیدگاه پرستاران بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انجام شد.   روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی بود که در سال1392 انجام شد. جامعه پژوهش شامل 127 پرستار شاغل در بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی زاهدان بودند که به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه سه قسمتی بود. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون تی مستقل و آنالیز واریانس در نرم افزار spss نسخه 16 صورت گرفت.   یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین فراوانی اشتباهات دارویی پرستاران به ترتیب بر اساس میانگین و انحراف معیار، مربوط به تزریق سریع داروهایی که باید به آرامی تزریق شوند (92/0 ± 47/0)، عدم انجام اقدامات ضروری در مورد داروهایی که مستلزم توجهات ویِژه هستند (82/0 ± 46/0) و رقیق نکردن داروهایی که باید رقیق گردند (75/0 ± 37/0)، بود. همچنین در مورد علل بروز اشتباهات دارویی، شایع ترین علل بر اساس درصد، خستگی ناشی از بار کاری زیاد (2/99%)، وجود تعداد زیاد بیماران بد حال (3/80%) و دستورات مخدوش و ناخوانای پزشک (5/79%) گزارش شدند. بین اشتباهات دارویی و شیف کاری و نوع استخدامی رابطه معنی داری مشاهده شد (05/0> p ). نتیجه گیری کلی: با توجه به نوع و علل اشتباهات دارویی از دیدگاه پرستاران، اقداماتی در جهت افزایش نیروی پرستاری متناسب با تعداد بیمار، الکترونیکی نمودن کاردکس های دارویی و کلاس های بازآموزی در ارتباط با اطلاعات داروشناسی می تواند سودمند باشد.